Tekst: Anne Marie Hoekstra
Fotografie: Peter Paul Klapwijk (https://www.instagram.com/ppkhm/)
Geplaatst in het Kontakt op 20 januari 2021

Simon en Marieke deden hun auto weg en hebben géén spijt

GOUDRIAAN • Ruim twee jaar geleden deden Marieke (36) en Simon Bor (33) uit Goudriaan hun auto weg. Het leven zonder eigen vierwieler bevalt hen veel beter dan ze hadden verwacht. ‘Ik heb maar één dag gedacht: nu wil ik de auto terug.’

Marieke (onderzoeker bij Hogeschool Utrecht) en Simon (medisch technoloog, Erasmus MC) maken veel duurzame keuzes. Ze willen goed met de aardbol omgaan, in het belang van de natuur en medemensen. Maar het opruimen van hun auto had niet in de eerste plaats een ecologische reden; ze wilden bezuinigen.

Extra tijd

Terwijl hun dochtertje rondhuppelt in een roze balletjurkje vertelt Simon: “Marieke stelde de vraag: hoeveel tijd moet je werken om een auto te kunnen hebben? We rekenden uit dat je daar per week een kleine dag voor moet werken. Op het moment dat we hem wegdeden dacht ik wel even: en nu? Maar het heeft ons meer gebracht dan ik had gedacht. Ik kon minder gaan werken; ik heb een halve dag per week ingeleverd. Dus ik heb extra tijd. En ik beweeg meer. Bovendien is fietsen leuker dan ik had verwacht.” 

Ontspannen

Marieke blikt opzij naar haar man en knikt. “Je komt ontspannen weer thuis, in plaats van met een hoofd vol met werk. Je fietst het er allemaal uit.” Simon: “Ik ben wel tien minuten later thuis.” Hij haalt zijn schouders op. Die tien minuten compenseert hij ruimschoots met zijn vrije halve dag.

Eén keer spijt

Ze moeten wel beter plannen. Simon: “Je denkt na: wanneer ga ik weg, wat heb ik ervoor nodig? Je gaat ritten combineren. Ook dat heeft ons meer tijd opgeleverd.” Marieke: “Je doet minder op impuls en ontdekt dat veel ritjes eigenlijk niet nodig zijn. Ik koop bijvoorbeeld een doos met zes kilo pasta, daardoor hoef ik minder vaak naar de supermarkt.” Hebben ze ooit spijt gehad? Simon: “Ik heb maar één dag gedacht: nu wil ik de auto terug. Dat was toen het openbaar vervoer staakte en het goot van de regen.”

Auto delen

Helemáál zonder auto leven ze overigens niet. “We delen een auto met een ander gezin”, vertelt Marieke. Die gebruiken ze af en toe, ’s avonds en in het weekeinde, voor dingen die met fiets en ov erg lastig zijn. Het andere gezin gebruikt hem vooral overdag.

Speed pedelec

Simon: “Voordat we de auto wegdeden, hebben we goed nagedacht. We zeiden: het is een experiment. Als het niet bevalt, kopen we over een aantal maanden toch weer een auto. We hebben onderzocht hoe we naar ons werk en verjaardagen zouden gaan, hoe we boodschappen zouden doen. Om bij het station in Sliedrecht te komen hebben we een speed pedelec aangeschaft; voorheen ging ik met de auto naar het station.”

Elkaar vinden

Voor Simon, die opgroeide op een biologische boerderij in Noordeloos, is leven met zorg voor de aarde een vanzelfsprekendheid. Toen hij Marieke leerde kennen, was dat dus een onderwerp van gesprek. “Ik dacht: daarin moeten we elkaar vinden als we willen trouwen”, zegt Simon. “Dat was aan het begin wel zoeken.” Ze kijken elkaar even aan, Marieke glimlacht en vult aan: “Ik kom uit een gezin waarin fair trade belangrijk is. Biologisch eten kopen vond ik aanvankelijk een beetje raar. Ik dacht: je moet toch eerst voor mensen zorgen?” Met gevoel voor understatement: “Ik kwam tot de ontdekking dat er een overlap in zit.”

Wasbare luiers

Iedereen kan groeien in duurzaamheid, is de overtuiging van het Goudriaanse stel.” Simon: “Duurzaam worden doe je niet van de ene op de andere dag, daar groei je in. Met kleine stapjes. Die proberen we nog steeds te maken.” Marieke: “Ik bekijk regelmatig wat mijn grootste negatieve impact is. Dat zijn de dingen die we weggooien. Toen onze dochter nog een baby was, waren dat de papieren luiers. We zijn al snel wasbare luiers gaan gebruiken. Daar bleken we enorm mee te besparen.”

Yoghurt maken

Omdat ze wekelijks ook veel verpakkingen van zuivel in hun afvalcontainer gooiden, besloot Marieke zelf yoghurt te gaan maken. “Mijn schoonouders hebben een melkveehouderij, dus dat is makkelijk. De zelfgemaakte yoghurt bleek lekkerder dan de lekkerste uit de winkel. En je hebt veel minder afval.” 

Ze leerde er ook veel van. “Als je zelf iets maakt, zie je wat je ervoor nodig hebt, hoeveel stroom en water bijvoorbeeld. En je hebt meer controle over het proces.” Simon: “Er is bij spullen die je koopt veel onzichtbare impact, omdat je als consument de productie niet ziet. Denk aan CO2.” Marieke: “Boodschappen bij de bakker en de groenteboer, op de markt in het dorp, haal ik zoveel mogelijk in eigen zakjes. Ik vind proberen verpakkingsvrij te leven een grotere uitdaging dan zonder auto leven.”

Voorbeeld nodig

Als het over klimaatverandering gaat is Marieke nuchter. “We kunnen niet de wereld redden, maar we doen wat we kunnen.” Simon: “Mensen hebben een voorbeeld nodig om te zien dat dingen wél werken. Mij motiveert het enorm dat ik kan laten zien dat duurzamer leven mogelijk is. Het is ook een soort sport. En je leert er veel van, bijvoorbeeld waar je energie of je eten vandaan komt en wat dat betekent.” 

Voordelen

Marieke: “Er zijn ontzettend veel mogelijkheden. Je kunt ook minder vlees eten en minder voedsel weggooien. Het heeft niet alleen voordelen voor het klimaat, maar ook voor jezelf. Met de fiets reizen is gezonder en goedkoper. Zelf broodjes bakken met je dochter vind ik leuker dan afbakbroodjes uit de verpakking trekken. En spullen lenen in plaats van zelf kopen is goedkoper. Daardoor kun je sneller je hypotheek aflossen. Voor mij is duurzaam leven niet moeilijk omdat ik alle voordelen ervan zie. Er zijn altijd positieve bijeffecten.” Simon: “Mochten lezers willen weten hoe je het kunt aanpakken: we staan open voor een gesprek.”
Voor vragen: mariekebor@gmail.com